кәр

Кәр қылды. жерг. Қаперіне алды, еледі, ескерді. Сәждаға мойынсұнып, сынатын мезгілің жеткен жоқ па деп бетіне талай шыжғырып басқаны да бар, оны к ә р қ ы л а т ы н Жарамазан көрінбейді (О. Сәрсенбаев, Жақсының көзі, 28).